۸۸۳۲۱۰۸۸
ماده 355 قانون مدنی: اگر ملکی به شرط داشتن مساحت معین فروخته شده باشد و بعد معلوم شود که کمتر از آن مقدار است، مشتری حق فسخ معامله را خواهد داشت؛ و اگر معلوم شود که بیشتر است، بایع {فروشنده} می تواند آن را فسخ کند مگر اینکه در هر دو صورت، طرفین به محاسبه ی زیاده یا نقصیه تراضی نمایند.» البته این ماده مربوط به حالتی است که شرط مقدار یا متراژ (مساحت) به عنوان وصف ملک در مقابل قیمت موردتراضی قرار گرفته باشد، یعنی مثلاً در قرارداد (مبایعه نامه) قید شده باشد که ملک مشخص به مساحت 100 متر مربع به مبلغ مثلاً 400 میلیون تومان؛ بنابراین، در این حالت، قیمت هر متر مشخص نشده است؛ در چنین حالتی اگر بعداً مشخص شود که ملک مساحت بیشتری دارد، فروشنده می تواند معامله را فسخ کند؛ و برعکس، اگر بعداً معلوم شود کسر مساحت دارد، خریدار می تواند معامله را فسخ کند مگر اینکه خریدار و فروشنده بر سر اضافه یا کسری مساحت توافق کنند. البته با توجه به اینکه در اکثر معاملات، حق فسخ از طرفین ساقط می شود، ناچار باید دادخواست مطالبه مبلغ با جلب نظر کارشناس داده شود.
اما اگر در قرارداد (مبایعه نامه) قید شود ملک مشخص دارای مساحت 100 متر مربع به قیمت متری 4 میلیون تومان؛ در این حالت اگر بعداً مشخص شود که مساحت آن کمتر یا بیشتر است، در صورت اضافه بودن مساحت، فروشنده می تواند پول اضافه مساحت را مطالبه کند؛ و برعکس، اگر کمتر باشد، خریدار می تواند استرداد پولی که اضافه پرداخته را مطالبه کند. (ماده 384 قانون مدنی)
وکیل پایه یک دادگستری
عضو هیأت مدیره گروه بین المللی حقوقی برهان
وکیل متخصص دعاوی املاک و اراضی، بیمه، حقوق مهندسی و پیمانکاری
وکیل متخصص تنظیم قراردادهای داخلی، دعاوی ناشی از قراردادها، امور تجاری و شرکتها
از پر شدن تمامی موارد الزامی ستارهدار (*) اطمینان حاصل کنید. کد HTML مجاز نیست.