✳️ تغییر کاربری اراضی زراعی و باغات و انواع آن

با تصویب قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغات در سال 1374، اقداماتی در زمینه جلوگیری از تغییر غیر قانونی کاربری اراضی صورت گرفت که این قانون با جرم انگاری این عمل در مواردی که قانون احصا کرد سعی بر جلوگیری آن داشت. قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغات در سال 1385 اصلاح گردید و به صورت دیگری وضع شد که شرایط و مجازاتهای قانونی جدیدی را درج نمود.

به طور کلی با تصویب قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغات، اصل بر ممنوعیت تغییرکاربری اراضی قرار گرفت و بنابراین بر اساس اصل قانونی عطف به ما سبق نشدن قوانین، کلیه اراضی که تا قبل از تصویب این قانون(سال 1374) تغییر کاربری داده اند مشمول عنوان کیفری تغییر کاربری اراضی نمی شود.

تغییر کاربری اراضی زراعی و باغات به عملی اطلاق می گردد که بر اساس آن، «هر گونه اقدام که مانع از بهره‌ برداری و استمرار کشاورزی اراضی زراعی و باغات در قالب ایجاد بنا، برداشتن یا افزایش شن و ماسه و سایر اقداماتی که بنا به تشخیص وزارت جهاد کشاورزی تغییر کاربری محسوب شود، می باشد. بر اساس این تعریف در صورتی که اقدام شخص در اراضی زراعی و باغات، به نحوی باشد که مانع استمرار کشاورزی اراضی زراعی و باغات و یا برداشتن خاک و ماسه نباشد، مشمول تغییر کاربری اراضی نمی گردد.

تغییر کاربری اراضی زراعی مشمول زمینهایی می گردد که تحت کشت، آیش و باغات شامل آبی، دیم اعم از دایر و بایر که سابقه بهره‌برداری داشته باشد.

بر اساس قانون تغییر کاربری اراضی زراعی و باغات، تغییر کاربری اراضی به دو صورت غیر مجاز و مجاز تقسیم می شود و اگرچه اصل بر ممنوعیت تغییر کاربری اراضی است؛ ولی در مواردی هم قانون اصلاح تغییر کاربری اراضی زراعی را مجاز دانسته است.